Związek z osobą niepełnosprawną

Kojarząc się w pary i decydując na związki, bierzemy pod uwagę wiele czynników. Najbezpieczniej czujemy się w rzeczywistości, którą dobrze znamy i rozumiemy. To samo dotyczy związków. Szukając partnera bezwiednie rozglądamy się za kimś, kto będzie jak najbardziej podobny do nas. Czasami jest inaczej: fascynują nas różnice, po czym przy bliższym kontakcie zaczynają przeszkadzać. Ludzie różnią się od siebie pod wieloma względami. Różny jest ich wygląd, pochodzenie, obyczaje, podejście do wielu spraw, systemy wartości i sposób funkcjonowania wynikający ze stanu zdrowia. Stan zdrowia może istotnie wpływać na sposób funkcjonowania. Stan taki może powodować niepełnosprawność.

Czy bierzemy pod uwagę związek z osobą niepełnosprawną?

Jakiś czas temu, spytaliśmy kobiety i mężczyzn o to, czy biorą pod uwagę związek z osobą niepełnosprawną. Wyniki przeprowadzonej przez nas ankiety wykazały, że wśród kobiet 27% bierze lub raczej bierze pod uwagę taki związek. 73% nie bierze lub raczej nie bierze pod uwagę takiej możliwości.
Wśród mężczyzn 48% wyobraża lub raczej wyobraża sobie związek z osobą niepełnosprawną. 52% nie wyobraża lub raczej nie wyobraża sobie takiego związku.
Najmniejsze obawy przed związkiem z osobą niepełnosprawną mają mężczyźni i kobiety w wieku do 30 lat, wśród których ponad 45% bierze lub raczej bierze pod uwagę taki związek.
Największe obawy przed życiem z osobą mniej sprawną mają kobiety i mężczyźni w wieku od 31 do 40 lat, wśród których niespełna 35% wyobraża lub raczej wyobraża sobie związek z taką osobą.

Dlaczego kobiety bardziej obawiają się związku z osobą niepełnosprawną niż mężczyźni?

Różnica między wynikami wśród kobiet i mężczyzn jest dość duża. Związek z osobą niepełnosprawną bierze lub raczej bierze pod uwagę 27% kobiet i 48% mężczyzn.
Różnica prawdopodobnie bierze się z faktu przypisywania obydwu płciom różnych ról w związku. Kobiety postrzegają mężczyzn jako żywicieli rodzin, opiekunów, kogoś, na kim można się wesprzeć i czerpać siłę. Niepełnosprawność kojarzona jest z brakiem tych cech. Z kolei kobiety postrzegane są przez mężczyzn, jako osoby, którymi można się opiekować. Otaczanie opieką jak najbardziej pasuje do niepełnosprawności. Innymi słowy, niepełnosprawność bliższa jest tradycyjnemu postrzeganiu kobiet niż mężczyzn. Niepełnosprawna strażniczka ogniska domowego jest łatwiejsza do zaakceptowania niż niepełnosprawny wojownik.

Jak jest naprawdę?

Naprawdę jest tak, że niepełnosprawność w mniejszym lub większym stopniu utrudnia codzienne funkcjonowanie, w tym także sprawowanie obowiązków rodzinnych. Utrudnia, nie znaczy, że czyni niemożliwym. Osoby niepełnosprawne jak nikt inny nauczone są walki z przeciwnościami losu. Prawie od zawsze mają pod górkę przez trudności, których inni nawet nie są w stanie sobie wyobrazić. Pokonując każdego dnia problemy związane z niepełnosprawnością, osoby nią dotknięte nabywają wyjątkowej odporności i siły. Niepełnosprawność wyrabia wiele cech, które przydają się w życiu, także w związku. Nie chodzi o to, że uszlachetnia ona człowieka, ale o to, że zmienia nieco kąt patrzenia na życie, pomagając odróżnić istotne i nie ważne jego elementy. Utrudnione funkcjonowanie sprawia, że nabiera się dystansu do problemów, które nie jeden związek zdrowych partnerów wywracają do góry nogami.

Wyniki ankiety a rzeczywistość

Wracając do wyników naszej ankiety, to są one bardzo optymistyczne. Prawie 40% ankietowiczów nie obawia lub raczej nie obawia się związku z osobą niepełnosprawną. Oznacza to tyle, że prawie połowa ankietowanych bierze lub raczej bierze pod uwagę taki związek. Wyniki ankiety naprawdę cieszą, bo wskazują na wysoki stopień tolerancji, otwartości i zrozumienia dla osób ze specyficznymi trudnościami w codziennym funkcjonowaniu. Z perspektywy osób niepełnosprawnych wygląda to trochę inaczej. Osoby takie mają ogromne trudności w znalezieniu partnera. Najczęściej są same lub wiążą się z innymi osobami z niepełnosprawnością. Trudności ze znalezieniem drugiej połowy sprawiają, że niepełnosprawni partnerzy o wiele bardziej cenią sobie związek. Stanowi on dla nich większą wartość, bo jest czymś, co trudniej zdobyć.

Niepełnosprawni w portalach randkowych

Osoby niepełnosprawne coraz częściej korzystają z portali randkowych. Jedne z nich o swojej niepełnosprawności informują już w profilu, inne powiadamiają o niej w trakcie pisania do wybranych osób lub odpowiadając na wiadomości. Szukając partnera w portalu randkowym nie należy zrażać się przed kontaktem z osobami niepełnosprawnymi. Nawet jeśli taki kontakt nie przerodzi się w związek, może być równie wartościowy i ciekawy jak każdy inny.

Niepełnosprawny partner / partnerka, bać się czy nie?

Oczywiście nie! Strach ma wielkie oczy i zaburza odbiór rzeczywistości. Życie u boku osoby niepełnosprawnej może być naprawdę fascynujące. Niepełnosprawność nie wyklucza miłości. Pokochać można także kogoś, kto ma problemy z widzeniem, chodzeniem, słyszeniem lub mówieniem. Problemy te nie wykluczają umiejętności kochania, wspierania kogoś, okazywania szacunku, zainteresowania i troski. Ograniczenia związane z niepełnosprawnością nie muszą ograniczać kompetencji emocjonalnych, społecznych czy zawodowych. Kompetencje te mogą być ograniczone również u pełnosprawnych osób. Wspólne pokonywanie problemów wynikających z niepełnosprawności jednego z partnerów spaja związek i wzmacnia więź między partnerami.

Wahasz się czy związać się z osobą niepełnosprawną?

Jeśli jesteś na etapie decydowania się na związek z niepełnosprawnym partnerem / partnerką i masz wątpliwości, przyjrzyj się dokładnie swoim uczuciom. Odpowiedz sobie na te same pytania, na które trzeba odpowiedzieć sobie u progu każdego związku.
Co mnie pociąga w tej osobie?
Co mnie w niej fascynuje?
Jak wyobrażam sobie wspólną codzienność?
Czy moje potrzeby związane z bliskością fizyczną będą zaspokojone?
Czy chcę związać się z daną osobą bo czuję do niej coś wyjątkowego, czy może dlatego, żeby nie była sama?

Uwaga na współczucie!
Współczucie i chęć uszczęśliwienia drugiej osoby, to szlachetne uczucia, ale nie wystarczająca podwalina udanego związku. Wiążąc się z kimś trzeba uszczęśliwić także siebie. Związki oparte jedynie na współczuciu i chęci pomocy zazwyczaj się rozpadają. Wspieranie i chęć pomocy to dobra podstawa do relacji przyjacielskiej, ale nie partnerskiej.