Jak odmówić randki mężczyźnie, żeby nie czuł się urażony
Artykuł ekspercki
Mówimy nie. Większość z nas ma problem z odmawianiem ludziom różnych rzeczy z opisanych wyżej powodów. Mówiąc „nie” czujemy się niezręcznie, nie w porządku i nieswojo. Czujemy się tak tym bardziej, gdy ktoś proponuje nam randkę. Bo wiemy, że za ową propozycją stoją czyjeś uczucia. Ktoś darzy nas sympatią, wybiera spośród innych, prosi o spotkanie, a my odmawiamy! Z drugiej strony, nie daje nam spokoju myśl, że nie chcemy spotkać się z tym mężczyzną. I co teraz? Miotamy się między jednym i drugim. Niechciana randka to prawdziwy kłopot. Może być mniejszy, jeśli uświadomimy sobie kilka spraw.
On chce, ja nie chcę. To, że ktoś czegoś od nas chce, nie jest równoznaczne z tym, że musi to otrzymać. Prośba nie oznacza jej spełnienia, to nie rozkaz, który trzeba wykonać. W prośbie zawarta jest możliwość odmowy. Wszystko to prawda i świetnie działa, ale tylko w sferze naszego umysłu. Intelektualnie ogarniamy to i rozumiemy. Czemu więc tak trudno odmówić randki mężczyźnie? Trudność pojawia się, gdy do głosu dochodzi sfera emocjonalna, a dochodzi zawsze, bo nie ma na świecie rzeczy, do których podchodzimy bez emocji. Tym bardziej do randki bez emocji podejść nie sposób.
Emocje pod kontrolą. Na emocje osoby, której odmawiasz randki nie masz wpływu, a właściwie masz, ale tylko częściowy. Samopoczucie tej osoby po Twojej odmowie w pewnej mierze zależy od tego, w jaki sposób to zrobisz. Nad własnymi emocjami możesz mieć znacznie większą kontrolę. Ktoś zaproponował Ci randkę, a Ty nie masz na nią najmniejszej ochoty. Zastanów się co czujesz myśląc o odmowie spotkania. Jeśli czujesz się źle, z tym, że chcesz odmówić, spróbuj zastanowić się czemu tak jest. Czy istnieje ku temu racjonalny powód. Czy musisz się tak czuć, tylko dlatego, że ktoś chce się z Tobą spotkać, a Ty nie podzielasz jego chęci.
Będzie mu przykro. Przyglądając się swoim uczuciom odkryjesz zapewne, że nie chcesz odmówić randki mężczyźnie z obawy o to, że będzie mu przykro. I masz rację, pewnie tak będzie, bo uczucie przykrości i zawodu towarzyszy nam prawie zawsze, gdy nie dostajemy tego, co chcemy. Czy fakt ten zobowiązuje Cię do czegoś? Czy po to, żeby nie było komuś przykro Ty masz męczyć się i postępować wbrew sobie? Pomyśl wreszcie kiedy zrobisz temu mężczyźnie większą krzywdę: narażając go na jedną przykrą chwilę prawdy czy spotykając się z nim i przeciągając sprawę w nieskończoność dając złudne nadzieje na coś więcej? Weź pod uwagę także i to, że dojrzały mężczyzna musi poradzić sobie z taką sytuacją i uporać się z towarzyszącą jej przykrością. Prosząc Cię o spotkanie, ryzykuje odmowę i musi być na to gotowy. Podobnie jak Ty musisz być gotowa na odmowę ze strony mężczyzny, który nie będzie chciał spotkać się z Tobą.
Jak to powiedzieć. Normalnie! Po prostu! Zwyczajnie! Najlepiej wyobraź sobie, że ktoś odmawia Ci randki i zastanów się w jakiej formie chciałabyś to usłyszeć. Mężczyźnie, który chce się z Tobą umówić, powiedz to tak, jak chciałabyś żeby powiedziano to Tobie. Użyj słów, które sama byś przyjęła i zaakceptowała. Jeśli obawiasz się, że go urazisz, powiedz po prostu „nie chcę Cię urazić, ale na randkę z Tobą nie mam ochoty”. Nic nie dodawaj, nie kombinuj i nie tłumacz. Tłumacząc odmowę, prowokujesz rozmówcę do zadawania kolejnych pytań, drążenia tematu i przedłużania rozmowy trudnej dla obu stron. Gdy komuś czegoś odmawiamy, nie musimy tłumaczyć dlaczego to robimy. Zwykłe „nie” musi wystarczyć, podobnie jak my musimy je przyjąć, gdy ktoś inny nie chce spełnić naszej prośby.
Nagła propozycja. Pomyśl, zastanów się, przygotuj – wszystko to jest dobre w przypadku propozycji spotkania otrzymanej w mailu, sms-ie, na portalu randkowym itp., czyli zawsze, gdy masz czas do zastanowienia. Co jednak zrobić, gdy mężczyzna podejdzie i powie że chciałby się z Tobą umówić. Co wówczas czujesz? Po pierwsze zaskoczenie. I prawidłowo: masz prawo być zaskoczona nagłą propozycją randki. Nie ukrywaj tego, zresztą na pewno widać je na Twojej twarzy i w oczach. Zamiast kombinować i wykręcać się, potwierdź to słowami. Powiedz po prostu, że propozycja mężczyzny bardzo Cię zaskoczyła i że zastanowisz się nad nią. Jeśli w chwili propozycji wiesz na pewno, że randka ta Cię nie interesuje, powiedz to od razu. Lepiej nie ciągnąć i nie odwlekać w czasie czegoś, co i tak trzeba powiedzieć. Aby porażka była mniej bolesna, możesz zaznaczyć, że miło Ci, że proponuje spotkanie, ale nie reflektujesz na tę propozycję.
Odtrącone uczucie. Odmawiając komuś randki masz wrażenie, że odtrącasz uczucie? Po pierwsze, nie odtrącasz, a po prostu nie odwzajemniasz. Nie ma w tym żadnej Twojej winy a niechęć do spotykania się z danym mężczyzną jest naturalną konsekwencją stanu rzeczy, za który nie odpowiadasz. On zresztą też nie. Po prostu nie trafił, zdarza się! Trudno randkować z kimś, kto nie pociąga nas i nie fascynuje.
A jednak żal… Jeśli odmawiając randki nie czujesz, że odtrącasz czyjeś uczucie, a mimo to jest Ci z tym źle, to być może masz problem z odmawianiem, a może w głębi serca czujesz żal, że tracisz okazję do tego, by być obiektem czyjejś adoracji i zainteresowania. Faktem jest, że propozycja randki, czyja by nie była łechce nasze ego i na pewnym poziomie satysfakcjonuje. W końcu ktoś nas dostrzega, wybiera i chce adorować. Zgadzając się na randkę zastanów się czy chodzi o randkę z danym mężczyzną czy o samą randkę. To drugie nie jest niczym złym, pod warunkiem, że poinformujesz mężczyznę uczciwie jak się sprawy mają, mówiąc na przykład: „chętnie się z Tobą umówię, bo lubię randkować”.
Uraza w odmowie. Urażona reakcja na odmowę jest tym silniejsza im gorzej ktoś radzi sobie z odmawianiem innym różnych rzeczy. Działa to następująco: nie odmawiam innym, spełniam ich oczekiwania, więc kiedy ja o coś proszę też powinienem to otrzymać. Nie otrzymuję – czuję urazę i złość, bo sam tyle z siebie daję, nawet jeśli tego nie chce. Akceptacja odmowy jest wprost proporcjonalna do umiejętności mówienia „nie”.
Autor: Małgorzata Gruszka psycholog
Zobacz również:
Jak odmówić randki kobiecie i nie czuć się z tym źle
Piotruś Pan czy pan Piotr, czyli co różni dużego chłopca od dorosłego mężczyzny?
