Jak radzić sobie z nieśmiałością wobec kobiet
Artykuł ekspercki
Dlaczego niektórzy są nieśmiali? Nieśmiałość może mieć wiele przyczyn. Możemy odziedziczyć ją po przodkach; możemy nabrać jej w toku niewłaściwego wychowania; możemy wreszcie powielać ją, jako przyjęty w danym środowisku obyczaj i sposób bycia. Z nieśmiałością odziedziczoną po przodkach przychodzimy na świat, utrudnia życie, ale nie uniemożliwia satysfakcjonujących relacji z ludźmi. Nieśmiałość wyrobiona przez środowisko, to brak pewności siebie i niska samoocena będące skutkiem zawstydzania, nadmiernego karania, wyśmiewania i porównywania z innymi w dzieciństwie i w okresie dorastania. Zanim zaczniemy radzić sobie z taką nieśmiałością, musimy ją sobie uświadomić i postanowić, że od tej chwili chcemy widzieć siebie inaczej. Radzenie sobie z nieśmiałością, to przede wszystkim budowanie nowego obrazu siebie.
Nieśmiałość wobec kobiet. Nieśmiałość wobec kobiet może być skutkiem długotrwałych obserwacji relacji między dorosłymi, gdzie kobieta była dominująca, decydująca o wszystkim, apodyktyczna i zaborcza. Dorastające w takich warunkach dzieci, podświadomie wyobrażają sobie, że wszystkie kobiety są właśnie takie. Bojąc się matki lub innej osoby znaczącej, przenoszą lęk na inne kobiety. Nieśmiałość wobec kobiet, może być też skutkiem zawodu miłosnego przeżytego bardzo wcześnie. Pierwsza, trudna do przyjęcia i bolesna porażka, generuje przewidywanie kolejnych i lęk przed kolejnym cierpieniem. Paradoksalnie, nieśmiałość wobec kobiet może wynikać z idealnego i nierealnego obrazu siebie. Nie proszę o kontakt, bo to inni mają prosić. Nie inicjuje kontaktów, bo porażka nie mieści mi się w głowie. Wybujałe ego i stawianie siebie nad innymi, to zbroja, która ma osłonić wrażliwe, niepewne siebie i tak naprawdę nieśmiałe wnętrze.
Istota nieśmiałości. Istotą nieśmiałości jest lęk przed odrzuceniem. Lęk ten jest udziałem nas wszystkich, ale u niektórych występuje w większym natężeniu, powodując nieśmiałość. Osoby owładnięte lękiem przed krytyką, negatywną oceną i odrzuceniem, rezygnują z kontaktów z ludźmi; wolą samotność niż narażanie się na przykre doznania. Nieśmiałość, to błędne koło i zaklęty krąg. Osoby z niską samooceną postrzegają negatywnie siebie i swoje poczynania. Cokolwiek nie zrobią, uważają, że nie wyszło tak jak trzeba. Nawiązując kontakty z ludźmi, z mety skazują się na niepowodzenie: słowa, gesty, spojrzenia innych odbierają przeciwko sobie, dostrzegając w nich krytykę, której najczęściej tam nie ma.
Radzenie sobie z nieśmiałością. Radzenie sobie z nieśmiałością trzeba zacząć od zmiany wizerunku samego siebie. Trudno mieć nadzieję na udany kontakt z ludźmi myśląc, że jest się do niczego. Idealny i doskonały nie jest nikt, ale znajomość swoich dobrych stron jest punktem wyjścia do satysfakcjonujących kontaktów społecznych. Radzenie sobie z nieśmiałością, to także zgoda na porażki i nie odnoszenie ich do siebie. Nieśmiałość mniej daje się we znaki tym, którzy ćwiczą kontakty z ludźmi każdego dnia.
Trenuj na zimno. Twoja nieśmiałość do kobiet daje Ci się we znaki, szczególnie wtedy, gdy chcesz podejść do kogoś, kto szczególnie Ci się podoba, powiedzieć o tym i zaproponować spotkanie? To naturalne. Nieśmiałość do kobiet będzie mniejsza, jeśli potrenujesz na zimno, czyli będziesz nawiązywał luźne kontakty z wieloma kobietami. Chodzi o to, byś wprawiał się w inicjowaniu rozmów i prowadzeniu ich w sytuacjach codziennych. Codzienny trening ułatwi znalezienie się w sytuacji wyjątkowej, gdy zechcesz nawiązać kontakt z kobietą, na której szczególnie Ci zależy. Mówiąc wprost, tak zwane obycie ułatwia życie!
Znaj swoje plusy. Kontakty z kobietami będą łatwiejsze, jeśli wykorzystasz do nich swoje atuty. Zastanów się co fajnego masz w sobie. Może inteligencję, może poczucie humoru, może umiejętność słuchania? Oczywiście, nie chwal się tym wprost, ale wykaż w trakcie rozmowy. Nie znasz swoich atutów? Zacznij słuchać tego, co ludzie mówią na Twój temat. Zacznij słuchać, a przekonasz się, że często mówią coś pozytywnego, ale Ty to ignorujesz lub nie traktujesz tego poważnie. Jeśli trzeba, notuj pozytywne sygnały zwrotne i wyciągaj z nich wnioski.
Nie bój się ryzyka. Kto nie ryzykuje, ten nic nie ma. Ta zasada odnosi się również do kontaktów z ludźmi. Nawiązując kontakt z kobietami, oczywiście ryzykujesz. Pamiętaj jednak, że i one ryzykują odwzajemniając go, bo nie wiedzą przecież z kim mają do czynienia. Zastanów się, co jest lepsze: żałować, że podeszło się do kogoś i zagadnęło, czy żałować, że się tego nie zrobiło? Próbując nawiązać kontakt z kimś, na kim Ci zależy, nawet jeśli poniesiesz klęskę, wiesz, czym skończyła się ta próba. Nie podejmując jej, nigdy się tego nie dowiesz! Pamiętaj o jednym: gdy ktoś Cię odepchnie, o niepowodzeniu decyduje ten ktoś. Gdy nie próbujesz, sam skazujesz się na niepowodzenie!!!
Daj szanse porażkom. Daj szansę porażkom, to znaczy dopuszczaj, że mogą się zdarzyć, ale nie wymierzaj ich przeciwko sobie. Wiedz o tym, że nie koniecznie Ty jesteś przyczyną porażki. Kobieta może odmówić rozmowy, kontaktu lub spotkania, wcale nie dlatego, że prosisz ją właśnie Ty. Może właśnie się z kimś rozstała i nie ma ochoty na nawiązywanie nowej znajomości; może interesuje się kimś innym; może jest lesbijką; a może po prostu ma zły dzień – powodów jest mnóstwo! Porażki, to coś, z czego możesz wyciągnąć wnioski na przyszłość. Jeśli zdarzają Ci się notorycznie, zacznij zastanawiać się nad tym jak postępujesz. Zastanów się co może irytować kobiety w Twoim zachowaniu. Spróbuj pogadać o tym z kimś zaufanym, może udzieli Ci jakichś wskazówek.
I jeszcze jedno: nie musisz podobać się wszystkim! Zainteresowanie często bywa nieodwzajemnione i nie jest winą kobiety, że nie darzy Cię tym samym. Pamiętaj i o tym, że dla większości kobiet, sytuacja, w której muszą odmówić, też nie jest łatwa! Lepsza jednak szczera odmowa niż fałszywe przyzwolenie!
Autor: Małgorzata Gruszka psycholog
Zobacz również:
U boku nieśmiałego...
U boku nieśmiałej...
